ใช้ใจก็รอด ถ้าไม่ใช้ก็ขาดใจ ใช้แล้วสบาย
ใช้ใจก็รอด ถ้าไม่ใช้ก็ขาดใจ ใช้แล้วสบาย
ฉันไม่กล้าที่จะหักปีกและบินไปไหนไม่ได้
ระฆังเตือนความปลอดภัยดังขึ้นทุกวัน และ Ping An Avenue ก็เปิดทุกวัน
@AnsonB@SEO@ฉันยืนอยู่คนเดียวริมถนนเหมือนไม่มีทิศทาง
มีคนบอกฉันว่าความจำของปลามันแค่ 7 วินาที พอผ่านไป 7 วินาที มันก็จำอดีตไม่ได้ ทุกอย่างกลับกลายเป็นใหม่หมด ดังนั้นปลาในตู้ปลาน้อยจะไม่มีวันเบื่อ ฉันอยากเป็นปลามากกว่า ลืมทุกอย่างหลังจากผ่านไป 7 วินาที คนที่ฉันพบและสิ่งที่ฉันทำอาจหายไป แต่ฉันไม่ใช่ปลา ลืมคนที่ฉันรักไม่ได้ ลืมความเจ็บปวดของความห่วงใยไม่ได้ ลืมความเจ็บปวดจากความรักไม่ได้
จะดีกว่าที่จะไม่เพ้อฝันเมื่อพระอาทิตย์ตก แต่ให้ไปทำงานเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น
ถ้าความเงียบเข้ามาแทนที่ความอ่อนแอของฉันได้ ฉันขอเป็นคนขี้ขลาดเสียดีกว่า
ฉันไม่ต้องการที่จะเป็นความลับของคุณ ฉันต้องการเป็นเสียงกรีดร้องของคุณเมาและเงียบขรึม
ครอบงำผู้อื่นด้วยความอิจฉาริษยา แล้วพวกเขาจะจากคุณไปไม่ช้าก็เร็ว การสื่อสารที่มีเหตุผลเป็นแนวทางที่ถูกต้องทั้งสองฝ่าย
การเผชิญหน้าของชีวิตพลิกพันครั้ง เราทำและทะนุถนอม ทุกครั้งที่เจอคนเดินผ่านไปมา ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่ง และทุกครั้งที่มองย้อนกลับไป กลับสวยงามที่สุด เมื่อโชคชะตามาถึง เราทะนุถนอม และเมื่อโชคชะตาจากไป เราก็โล่งใจ ในแสงและเงาของปีที่หายวับไป โลกที่รุ่งเรืองเฟื่องฟู การตื่นขึ้น ผู้ที่รักฉันเป็นห่วงฉัน ผู้ละทิ้งฉัน พวกเขาอยากได้อะไรจากฉัน?
ที่อยู่ของบทความนี้:http://www.cdalumni.com/17/2115/
上一篇：นกสีดำบินข้ามท้องฟ้า ฉันยืนอยู่ในเมือง ดูเวลาเผาไหม้เป็นเถ้า
下一篇：没有了
